Videos & Blogs

Van MMA naar Street MMA

MMA, oftewel Mixed Martial Arts, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de oudheid. Het concept van vechtsporten die verschillende disciplines combineren, heeft zijn wortels in oude culturen, zoals het oude Griekenland met pankration.

In de moderne tijd begon MMA aan populariteit te winnen in de jaren 90, vooral dankzij de oprichting van de UFC (Ultimate Fighting Championship). UFC bracht verschillende vechtsporten samen in een competitieve arena, waarbij deelnemers streden om te bepalen welke stijl het meest effectief was.

In de beginjaren van de UFC waren er weinig regels en beschermende maatregelen, wat leidde tot intense gevechten en controverses. In de loop der jaren heeft de UFC echter regels en veiligheidsmaatregelen geïntroduceerd om de sport te standaardiseren en de veiligheid van de deelnemers te waarborgen.

Het door ons ontwikkelde Street MMA, legt minder nadruk  op competitie en grondgevecht. Deze vorm van MMA integreert elementen van verschillende vechtsporten en benadrukt een meer praktische en zelfverdedigingsgerichte benadering. Het combineert traditionele vechtkunsten met de effectieve technieken en training van MMA, waardoor het een unieke en evoluerende discipline is.

Kenmerkent is het gebruik van een techniek waarbij de armen gevouwen zijn en in contact zijn met de zijkant van het hoofd. Deze techniek wordt vaak toegepast om zowel aanvallen als verdediging tegelijkertijd mogelijk te maken. Door de armen dichtbij het lichaam te houden, kan de verdediger zichzelf beschermen tegen stoten en trappen naar het hoofd en tegelijkertijd de mogelijkheid behouden om aanvallen uit te voeren.

Het houden van de armen dichtbij het hoofd biedt bescherming tegen directe klappen, vooral naar het gezicht. Hierdoor kan de verdediger sneller reageren op aanvallen en tegelijkertijd een betere positie behouden om zelf aanvallen uit te voeren. Het helpt ook bij het behouden van een sterke en gebalanceerde houding, waardoor de verdediger steviger op de grond staat en moeilijker omver te duwen is.

Door de armen in deze positie te houden, kan de verdediger snel gebruik maken van tegenaanvallen, zoals stoten of trappen, terwijl hij zijn eigen hoofd beschermt. Het stelt de verdediger in staat om snel te schakelen tussen verdedigen en aanvallen, waardoor ze een voordeel hebben in een confrontatie.
Het is echter geen statische positie met de armen op gezichtshoogte .Er wordt namelijk “geswitched” of “geshapeshift” naar lagere regionen om ook daar simultaan te verdedigen en aan te vallen. Hierbij worden ook de beenspieren als handige bijkomst getraind.